گسترش تاریخی
از آنجا که جنبش های معماری، زنجیروار به یکدیگر وابسته نبودند، جریانهای متفاوت همزمانی را پدید آوردند که یا بر یکدیگر غلبه می کردند یا در یک فرایند ممتد دیالتیکی تاثیراتی بر هم می گذاشتند.
این نکته به ویژه با جنبشی که در اینجا از آن با عنوان سنت گرایی بحث خواهیم کرد، حائز اهمیت است.
این جنبش در حوالی سال 1904 زمانی که هرمان موتزیوس نخستین خانه هایش را که ملهم از خانه های ییلاقی انگلیسی بودند، در آلمان ساخت، آغاز شد و تا سال 1934 دوام آورد. یعنی زمانی که آدلف هیتلر در یک سخنرانی در کردهمایی حزب ناسیونال سوسیالیست (نازی) در اشاره به موضوعهای فرهنگی خود را از معمارانی که گرایش های سنت گرایانه داشتند جدا ساخت و علاقه مندی خویش را نسبت به سبک نوکلاسیک اعلام کرد. معماران سنت گرا، کلاً از وقایع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی که به طرز شایان توجهی بر جنبش های اکسپرسیونیسم و خرد گرایی تاثیر گذاشته بودند. بر کنار بودند. این جنبش در درجه ی نخست؛ مترجمانی بود از زندگی بورژوازی محافظه کار، یک طبقه ی اجتماعی که غالباً از جنبش های مترقیانه فاصله داشت. منبع= http://v3k2.blogfa.com